Niewątpliwie jednym z podstawowych kryteriów doboru odmian jest kierunek użytkowania: ziarno, kiszonka, CCM, biogaz czy bioetanol. W ostatnich latach odmiany te mają dość mocno zróżnicowane cechy i Hodowcy sami lokują daną odmianę w określonej grupie. Systematyka ta od lat ułatwia nam odpowiedni dobór odmiany w tej kategorii.
Ponadto wybierając odmiany z danej grupy użytkowania musimy wziąć pod uwagę wczesność odmiany, a więc liczbę FAO, czyli systemu cyfrowego oznaczającego wczesność odmiany, mówiącego o długości okresu wegetacyjnego potrzebnego do osiągnięcia dojrzałości technologicznej ziarna. Na terenie Polski zaleca się uprawę odmian o klasie wczesności poniżej FAO 300. Dlatego błędny wybór wczesności odmiany kukurydzy niesie za sobą konsekwencje. Jeśli odmiana jest zbyt wczesna niż zalecenia dla danego regionu, powinniśmy liczyć się ze zbiorem niższym niż potencjalnie moglibyśmy zebrać. Natomiast, gdy dobierzemy zbyt wysokie FAO, konsekwencje są co prawda inne aczkolwiek równie odczuwalne przez gospodarstwo tj. zbyt duża wilgotność ziarna podczas żniw, co zarówno utrudnia zbiór jak i zwiększa koszty suszenia. Podobny skutek wyboru FAO jest w przypadku odmian kiszonkowych gdzie niski „stay green” w przypadku niskiego FAO jak i opóźniony termin dojrzałości technologicznej odmian z późnym FAO niekorzystnie wpływa na jakość żywieniową kiszonki.
Klienci wraz z naszymi doradcami agrotechnicznymi dobierają odmiany najczęściej na podstawie wyżej opisanych zależności:
FAO 200–230 – odmiany wczesne użytkowanie na ziarno: FRENDLI CS, DKC 3088, RGT ALOEXX, RGT AFIXX,
SY AMBADOR; użytkowanie na kiszonkę/biogaz: ARTURO, GOLDNUGGET, MAS 20 S
FAO 240–250 – odmiany średnio wczesne użytkowanie na ziarno: LG HUXLEY, RGT MAXXATAC, LG 30.273, CODEOS
FAO 260–290 – odmiany średnio późne użytkowanie na ziarno: ES HATTRICK, DKC 3972, P8816, RGT LIPEXX, RGT EXXACT, DKC 4115; użytkowanie na kiszonkę/biogaz: ES SKYTOWER, SM BARD, SY CAMPONA, LEONIDO